TAHTALI KÖY TACİRLERİ
Tahtalıköy tacirleri
Allah dostlarının sohbetinde bulunmak, kâmillerin öğüdünü tutmak, türbe ve kabir ziyaretleri, manevi haz verdiği gibi inançları güçlendirir elbette. Tabii ki alınan dipnotlar çıkarılan derslerle bütünleştirilse.
Merhamet duygularının galebe çaldığı kutsal günlerde, inananların zaaflarından istifade etmesi daha kolaydır. Hemen hemen çoğunluk buna müsaittir. Gerçi “devenin gönlü olursa hamuta boynunu uzatırmış.” Bu yüzden de Rahmeti Rahmana kavuşmuş kişilerin, ikametgâhları yanıbaşında dükkân açan “tahtalıköy tacirleri”, esnaflığına aleni devamda bir beis görmemektedirler. Rafları üfürük, tükürük, çaput, mum, kurşun, üzerlik, kıl, tüy, hazır hatim, bitirilmiş mevlidi şerif gibi sermayesiz mallarla donandığından iflasları asla mümkün değildir. Saf ve alık müşterilerin biri gitmeden, diğeri kendisi gibi bir sürü sersem getirir.
İslam’da, her türlü fal, tütsü, nefes, benzer şeyler dökmek/döktürmek, ölü veya diriden medet ummak kesinlikle haram ve yasaktır. Gaibi sadece Hâkimi Mutlak bilir, şefaatse peygamberdendir. Dindışı saçmalıklara zaman ve para kaybetmek yerine, ihtiyaç sahiplerini kollaması, fidan dikip yetimleri okutması daha mı zordur?
Hoca Efendi
Kulübende kuşlar bile barınmaz
Gözyaşın lokmana katıktır hoca
Bu suları yıkasan da arınmaz
Musluktan içtiğin atıktır hoca
Kaderini yüklemişsin ensene
Ne yaşadın ne gün gördün desene
Derdin dolmuş cüzdan ile kesene
Doğuştan hayatın batıktır hoca
Bir umutla peşi sıra gittiğin
Hani nerde adam sanıp tuttuğun
Beş yılda bir yağlı yavan yuttuğun
Meydanda sunulan nutuktur hoca
Ocağına umudunu koyarsın
Hamt edersin şükür ile doyarsın
Hayal kurup çalı çırpı kıyarsın
Emeğin baltaya kütüktür hoca
Rehber olmuş Özcan’ına amanın
Bu amanla savruluyor dumanın
Hiç bitmedi ağıt yakma zamanın
Saatin takvimin yitiktir hoca
Allah dostlarının sohbetinde bulunmak, kâmillerin öğüdünü tutmak, türbe ve kabir ziyaretleri, manevi haz verdiği gibi inançları güçlendirir elbette. Tabii ki alınan dipnotlar çıkarılan derslerle bütünleştirilse.
Merhamet duygularının galebe çaldığı kutsal günlerde, inananların zaaflarından istifade etmesi daha kolaydır. Hemen hemen çoğunluk buna müsaittir. Gerçi “devenin gönlü olursa hamuta boynunu uzatırmış.” Bu yüzden de Rahmeti Rahmana kavuşmuş kişilerin, ikametgâhları yanıbaşında dükkân açan “tahtalıköy tacirleri”, esnaflığına aleni devamda bir beis görmemektedirler. Rafları üfürük, tükürük, çaput, mum, kurşun, üzerlik, kıl, tüy, hazır hatim, bitirilmiş mevlidi şerif gibi sermayesiz mallarla donandığından iflasları asla mümkün değildir. Saf ve alık müşterilerin biri gitmeden, diğeri kendisi gibi bir sürü sersem getirir.
İslam’da, her türlü fal, tütsü, nefes, benzer şeyler dökmek/döktürmek, ölü veya diriden medet ummak kesinlikle haram ve yasaktır. Gaibi sadece Hâkimi Mutlak bilir, şefaatse peygamberdendir. Dindışı saçmalıklara zaman ve para kaybetmek yerine, ihtiyaç sahiplerini kollaması, fidan dikip yetimleri okutması daha mı zordur?
Hoca Efendi
Kulübende kuşlar bile barınmaz
Gözyaşın lokmana katıktır hoca
Bu suları yıkasan da arınmaz
Musluktan içtiğin atıktır hoca
Kaderini yüklemişsin ensene
Ne yaşadın ne gün gördün desene
Derdin dolmuş cüzdan ile kesene
Doğuştan hayatın batıktır hoca
Bir umutla peşi sıra gittiğin
Hani nerde adam sanıp tuttuğun
Beş yılda bir yağlı yavan yuttuğun
Meydanda sunulan nutuktur hoca
Ocağına umudunu koyarsın
Hamt edersin şükür ile doyarsın
Hayal kurup çalı çırpı kıyarsın
Emeğin baltaya kütüktür hoca
Rehber olmuş Özcan’ına amanın
Bu amanla savruluyor dumanın
Hiç bitmedi ağıt yakma zamanın
Saatin takvimin yitiktir hoca
Yorumlar