Bahriyeli

BAHRİYELİ

Sen benim en büyük hatam
Belki de tek yanlışımsın
Bülbüllü güllü şiirler yazmam
Hasret türküleri dinleyip
“OF” çekmem
senin için.

Mavili yeşilli şarkılarıyla
Cıvıl cıvıl renkleri var
Sanırdım dünyanın.
Bu da benim aykırılığım işte.

Gönül pazarında
Ucuza gitmiş duygularım.
Ne olurdu
Bir akıldanem bir rehberim olsaydı
Yapma be gardaş etme be gardaş
Sen ucuz adam değilsin deseydi.

Hasret gecelerinde
Maviye türkü yakmasaydım
Dönüp dönüp gök yüzüne bakmasaydım
Yeni geliyor aklım başıma
Geleceğim der gibi
Bir ara izinsiz gitmişti ya.

Bundan böyle
Kan kırmızıya
Ateş dağına
Kül rengine
Kurşun moruna şiirler yazacağım
Ela gözlüm
Ay bakışlım türkülerine inat
Senin gezmediğin yerleri gezeceğim
Bulabilirsem şayet.

Hayatımın tek yanlışısın
Sohbet etsem sen
Yazı yazsam sen
Yesem sen içsem sen
Başımın belası mısın
Nesin sen
Dün Bahriyeli Ali ile
Şurdan burdan konuşup
İki tek atalım dedik
Deniz dedi seni
Liman dedi kollarını düşündüm
Gemi dedi
Apansız gidişin geldi aklıma
Değmezmişsin gözyaşlarıma

Bahriyelinin sigarası bile
Dağıtamadı efkarımı

Sen nefretim
Sen hasretim
Sen bu gidişle ecelim olacaksın
Yine sen mi dedim Allah kahretsin
Halbu ki sensizliğin tadı bambaşka

Ne kadar daldım
Kaç kere öldüm bilmiyorum

Bahriyelinin kalkalım mı
Yetmez mi dolaştığımız liman liman
Bırak onlar oynaşsın yakamozlarla
Bize gönül gölümüz yeter
Demesiyle
Kendime geldim
Gittiğim yerden

Bahriyeli ile
Vedalaşıp ayrıldık
Yarına başka limanlarda ağlamak için

Belki karanlığın duvarına
İkimiz de aynı şiiri okuduk
“BAKARSIN BİR AKŞAM
YAR ÇIKA GELİR”

Denizden koca bir dalga
Yığıldı üzerime
Ve haykırdı
“UNUTULMAK ÖLÜMDÜR”